 |
- Geboren in 1970
- Vanaf mijn 12e tot mijn 30e actief geweest in de paardensport
- Vanaf mijn 25e actief in de zadelmakerij, autodidact
- Diverse keren korte stages gelopen in Engeland bij diverse gerenomeerde zadel en hoofdstelmakers.
- Gewerkt voor diverse productiebedrijven in de paardensport.
- Werkzaam als zadel en tuigmaker sinds 1995
- Zelfstandig ondernemer in de paardensport sinds 1998
- Eigenaar Horse & Harness, ruiter en mensport winkel te Dieren, gesloten in 2000
- Diverse stages begeleid in eigen werkplaats.
De kracht van zadelmakerij Bolsterlee is het oog voor detail. Zowel in de werkplaats bij het (aan)passen van zadels, productie en reparatie.
Mijn zwakke punt kan zijn dat mijn hoofd soms overloopt. Van lopend en aankomend werk maar ook van ideeën. Soms vergeet ik je daardoor terug te bellen. Geen onwil... blijf dan niet wachten op mijn reactie, die is echt even uit mijn systeem. Help mij even herinneren, via app, mail of telefoon. Dank je wel!
|
Mijn liefde voor paarden is zo'n beetje ontstaan op 13 jarige leeftijd. Begonnen met een verzorgpaard en het rijden van "lastige" paarden. Daarvoor had ik een eigen zadel. Zomaar gekocht bij een lokale zadelmaker die, net als ik, de werkplaats in de garage had. Geen idee van maat of ligging kocht ik dat zadel. Deze bleek breder te zijn dan veel zadels van andere ruiters om mij heen. Het maakte mij niet uit. Ik kon die lastige paarden rijden en bemerkte niets van enige lastigheid.
Zo'n beetje rond mijn 14e had ik gelukkig een baantje op zaterdag waar ik wat geld mee verdiende. Maar zoals bekend kan de ruitersport duur zijn. Een mooier halster, fijnere borstel of de toch voorkomende reparaties. Maar de reparaties die ik liet doen daar was ik niet zo blij mee. Ja het was functioneel gerepareerd maar esthetisch... nee. Totdat ik eens kon kijken in de werkplaats van de zadelmaker van destijds Olympia Ruitersport in Arnhem wist ik het, dít is wat ik wil doen later.
Pas jaren later, zo rond m'n 23e besefte ik mij dat het kunnen rijden van die lastige paarden waarvan sommige als gevaarlijk werden bestempelt misschien niet zozeer aan mijn vaardigheid lag maar waarschijnlijk meer aan het zadel. De brede boom gaf waarschijnlijk meer ruimte aan schouder en spieren dan de toen gebruikelijke zadels.
Ik heb uiteindelijk een koksopleiding gedaan en heb ruim 15 jaar als kok gewerkt. Een opleiding volgen in Engeland is er niet van gekomen en de informatie voorziening was toen wat anders dan heden ten dage. In mijn vrije tijd was ik begonnen met het bewerken van leer en zo bouwde ik mijn eerste tuig. Niet veel later had ik een eigen ruitersportwinkel met werkplaats waar ik zowel tuigen maakte als zadels repareerde. De liefde voor het leerwerk en met name het passen, maken en repareren van zadels en tuigen is nooit meer weggegaan.
Inmiddels combineer ik diverse werkzaamheden. Ik werk nog steeds als zadelmaker en zadelpasser maar ook het koken is weer deels terug. Ik kook graag op open houtvuur in de buitenlucht. Voor mij een fijne uitlaatklep en ik mag daar regelmatig mensen van laten meegenieten vanuit mijn andere bedrijf BarrelBoysCatering.
Een blessure noodzaakte mij tot een beslissing die nooit in mij was opgekomen. Ik moest tijdelijk op zoek naar een vervanger voor de reparaties. Dat bleek een vervangster te worden en zij woonde ook nog eens in de buurt. Die paar weken die ik als vervanging in gedachten had heeft geresulteerd in een dusdanige samenwerking dat we samen onder de naam PassendZadel gingen werken en samen een bedrijfpand betrokken in Ede. Van een werkplaats van 18m2 naar 140m2, wat een verademing! Eind 2019 hebben wij echter toch besloten ieder weer onze eigen weg te gaan.
PassendZadel is niet enkel de naam van onze website maar vooral ons doel. Het verschil in beweging zien als we een zadel hebben aangepast, een totaal ander bewegend paard te zien met een nieuw zadel en soms ruiters óf ouders met tranen in hun ogen te zien van blijdschap doet mij goed. Een mooiere beloning is er niet.
