...is het oefenen meer dan waard!

Een opstapkrukje of- blok is bij het opstappen eigenlijk essentieel en daarmee eigenlijk onderdeel van je basis uitrusting. Een goede opstaphulp is dan ook het investeren waard. Zorg ervoor dat je een veilige variant hebt, zonder spijlen waar jij of je paard met zijn been in kan komen mocht er iets gebeuren. Een opstapkrukje heeft meerdere voordelen: Het zorgt voor minder druk aan één kant bij de schoft en de wervelkolom en het is veel beter voor het behoud van je zadel en de vulling. Gaan hangen aan je zadel kan een scheef zadel veroorzken met alle rijtechnische en fysieke problemen vandien. Lichamelijk is het ook beter voor de ruiter, de lies en de rug van de ruiter worden minder belast.

Natuurlijk is het belangrijk dat je paard naast het krukje in rust (en liefst vierkant) naast het krukje staat en blijft staan tot je in het zadel zit. Maar dat rustig wachten of zelfs het bij je krukje gaan staan is nog wel eens een uitdaging. Op Facebook kwam ik een post tegen van Susanne Broeders die mijn direct triggerde, temeer daar je omschrijft hoe ze dat haar paard heeft aangeleerd. Niet alleen handig maar ook wel zo veilig! Met toestemming van Susanne mocht ik zowel haar uitleg als begeleidende filmpje delen:

Hoewel het oefenen van dit alles door elkaar ging, gingen de stappen ongeveer als volgt:

1. ‘Heuptarget’ aanleren op de grond. Ik heb hem geleerd met zijn heup/bil mijn hand aan te raken als ik die uitsteek. Dit begon met click + voertje wanneer ik zelf mijn hand op zijn heup legde. Vervolgens ben ik mijn hand een centimeter van hem af gaan houden en heb ik gewacht tot hij met zijn heup tegen mijn hand kwam en dat heb ik beloond. Op een gegeven moment legde hij de link tussen hand met heup aanraken = voertje en begon hij zelf zijn achterhand in mijn hand te werpen wanneer ik mijn hand verder weg hield. Dit leerde hij in enkele korte (5-10min) sessies, aan beide kanten.

2. Naast de kruk komen als ik erop sta. Ik ben zelf op de kruk gaan staan en heb gewacht tot hij naar mij toe kwam, wat ik heb beloond. Vaak heb ik in deze oefen sessies de kruk vervolgens ergens anders neergezet en ben ik er weer op gaan staan, wachtend op hem. Door een targetstick (neus raakt balletje op stick aan = voertje) of met mijn hand te wijzen heb ik hem kunnen vragen wat beter ernaast te staan zoals ik dat wilde. Uiteindelijk kon hij zichzelf dus parkeren.

3. Heuptarget op de kruk vragen. Hoewel hij in principe naast de kruk parkeerde, stond hij soms schuin en dan kan ik simpelweg niet erop komen. Door het heuptarget vanaf de kruk te vragen (eerst hurkend op de kruk, daarna staand) draaide hij netjes naar binnen. Soms is hij dat uit zichzelf gaan doen naast de kruk en dat heb ik ook beloond, dus nu doet hij dat vaak automatisch.

Ik heb dit met hem allemaal ‘in vrijheid’ geoefend en de oefeningen ook geen verplichting gemaakt (dus niet bijv. een uur gewacht tot hij bij de kruk kwam, omdat ik dat per se eiste of hem met een lijn tegengehouden als hij weg wilde lopen van de kruk). In mijn training probeer ik zoveel mogelijk met positieve bekrachtiging te werken, dus ik werk niet met pressure-release zoals bij negatieve bekrachtiging (wat gebruikt wordt bij NH enz.). Vandaar ook het gebruik van de clicker en voertjes en de keuze om een heuptarget aan te leren (‘in vrijheid’). Een andere manier om het indraaien te leren is zoals ze dat bij rechtrichten doen, namelijk door het paard te begrenzen van voren en met een zweep op de andere kant van de bil te tikken totdat het paard meegeeft, wat de enige manier is om van de aversieve druk af te komen. Dat is negatieve bekrachtiging en zo wilde ik niet handelen, maar voor een ander is dat misschien meer zijn ding, dus die zou het zo doen! Wat ik fijn vind aan hoe ik het uiteindelijk heb gedaan, is dat veel uit eigen initiatief komt van mijn paard. Hij is vrij sensibel en als hij niet naar de kruk komt of het inparkeren wel doet maar het niet zo soepeltjes gaat of hij onrustig naast de kruk is, dan weet ik ook dat er iets is en besluit ik er dan niet op te gaan (hij is 5,5 en in de opleer fase en ben momenteel nog veel tuigloos bezig en wil niet dood zegmaar haha).

Lang verhaal, maar hopelijk wel duidelijk!

Mogelijk heeft bovenstaande uitleg nut om je paard het 'parkeren' te leren. Zoals Suanne zelf al aangeeft, ieder heeft zo zijn eigen methodes maar uit ervaring weet ik dat vele werkwijzes uiteindelijk samenkomen tot jou eigen werkwijze die bij jou past. Doe er je voordeel mee!

Susanne bedankt dat we je filmpje en jou werkwijze hier mogen delen, alle credits zijn dan ook voor jou!